Kazimierz Wojtczak urodził się 3 marca 1919 roku w Muelheim-Styrum w diecezji Essen, kiedy rodzice jego Wojciech i Władysława z domu Ławniczak przebywali w poszukiwaniu chleba.
Rodzice z wykształcenia byli kupcami. Był najmłodszym dzieckiem spośród siedmiorga rodzeństwa. Najstarsza siostra Władysława była zakonnicą w Zgromadzeniu Sióstr Miłosierdzia (Szarytek). Do szkoły podstawowej Kazimierz chodził w Katowicach-Dębiu. Dwie pierwsze klasy gimnazjalne ukończył w Katowicach. Od 1934 roku uczył się w gimnazjum werbistów w Rybniku. Od 1935 roku przebywał w Górnej Grupie, gdzie w 1939 roku zdobył świadectwo dojrzałości.
2 września 1939 roku rozpoczął nowicjat w Chludowie. 22 maja 1940 roku razem w innymi został wywieziony do Fortu VII w Poznaniu i zaraz potem do obozów koncentracyjnych w Dachau, Gusen i znowu Dachau. Za staraniem rodziców po roku został zwolniony do domu rodzinnego. Po wojnie zgłosił się do naszego seminarium w Chludowie, gdzie 8 grudnia 1947 złożył pierwsze śluby zakonne. Od 1948 roku kontynuował studia seminaryjne w Pieniężnie, gdzie 1 lipca 1950 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Po prymicjach jeszcze na rok wrócił do seminarium, aby uzupełnić ostatni rok studiów seminaryjnych.
W latach 1951-1954 był ekonomem domowym w Pieniężnie i równocześnie proboszczem w Dębowcu. Następnie przez rok był ekonomem w Nysie. Jeden rok był kapelanem wysiedlonych Sióstr Służebniczek w Staniątkach. Od 1956 roku pracował jako proboszcz na terenie Diecezji Warmińskiej kolejno w następujących parafiach: Henrykowo (1956-1967), Długobór (1967-1977), Radziejewo-Lechowo (1977-1990). 1 lipca 1990 roku został przeniesiony do klasztoru, gdzie do końca swych dni prowadził biuro Mszy Wieczystych.
Zmarł 3 września 2009 roku w klasztorze w Pieniężnie w otoczeniu modlących się współbraci. RiP.