Czytelnia

O świecie w kontekście misji

Odnowa w Duchu Świętym narzędziem nowej ewangelizacji

Autor: Zdzisław Grad SVD

Tekst pochodzi z artykułu o. Zdzisława Grada SVD, zamieszczonego na jego profilu Facebookowym (zob. www.facebook.com/zdzislaw.grad).
Adiustacje i formatowanie tekstu zostały dostosowane do internetowej wersji artykułu.

 

Pierwsza ewangelizacja apostolska była możliwa dopiero po Zesłaniu Ducha Św. W jakiejkolwiek epoce, jeśli było możliwe odnowienie Kościoła, to był to owoc działania Ducha Świętego Bo On jest duszą Kościoła.

Podobnie i obecnie. Nowa Ewangelizacja nie przyniesie oczekiwanego owocu, jeśli wpierw nie będzie poprzedzona swego rodzaju „wylaniem Ducha Świętego”, jakimś szczególnym napełnieniem wszystkich, którzy pragną podjąć się tego zbawczego dzieła.

Modlitwa charyzmatyczna w parafii Ambatoboheny-Majunga, Madagaskar (fot. Zdzisław Grad SVD)Nowa ewangelizacja nie może ograniczać się do mnożenia na siłę wyszukanych form animacji duszpasterskiej. I wszystkiego też nie można nazywać nową ewangelizacją, jak to ma miejsce w wielu parafiach. Powtarzam nowa ewangelizacje musi logicznie poprzedzić jakiejś „Nowe Zesłanie Ducha Świętegi”, o które trzeba prosić. O tym pierwszym warunku powodzenia zapomina wielu, którzy podejmują się dzieł nowej ewangelizacji.

Nowa ewangelizacja musi rozpocząć się od WIELKIEJ Modlitwy na wielu poziomach, aby Duch Święty ożywił swój współczesny Kościół.

1. Odnowa charyzmatyczna może być narzędziem rozmodlenia Parafii z bezpośrednią intencją o przyjście Ducha Świętego. Swego rodzaju nieustanna Nowenna o Dar Ducha Świętego - czy to w formie modlitwy, czy Adoracji czy Mszy Świętych. Wraz z tym apostolstwem Odnowa może być narzędziem otwierania Parafii na szczególną cześć do Ducha Świętego. Praktycznie pierwszą intencją Odnowy powinno być pragnienie i modlitwa - zaangażowana i zorganizowana - aby Ducha Święty powtórzył i nieustannie powtarzał w swoim Kościele (Parafii, Diecezji) cuda i łaski Zielonych Świąt.

2. Trzeba sobie postawić pytanie w ramach duszpasterstwa parafialnego: czy istnieje jakaś skuteczna forma pobożności czy animacji duchowej, dzięki której prości wierni w danej Parafii mieliby realną szansę na głębokie otwarcie się na DAR Ducha Świętego? Często z przykrością musimy powiedzieć, że wiele Parafii w Polsce takich szans specjalnie nie tworzy. Wiele parafii choruje na formalizm sakramentalny nie wpływający na zmianę naszych postaw w życiu codziennym, rodzinnym, w pracy czy nawet w postawach światopoglądowych. Dlaczego? Ponieważ dla wielu wiara i praktyki pobożnościowe sprowadziły się do tradycji, bez głębszego zaangażowania osobistego.

I tutaj w danej wspólnocie pojawia się Odnowa charyzmatyczna, która pragnie pomóc i coś zaproponować. Stąd pytamy: w jakiej mierze grupy charyzmatyczne mogą być szansą dla Parafii w realizacji dzieła nowej ewangelizacji? w czym konkretnie i praktycznie Odnowa może stać się „szansą” w tym danym wyzwaniu? jaka jest treść duchowości i formacji, jaką proponuje Odnowa? jaki cel stawia sobie Odnowa wychodząc do drugiego człowieka?

a/ Niezaprzeczalnie pierwszorzędnym celem jest NOWE NARODZENIE! Nie jest ono jedynie owocem refleksji, ale przede wszystkim głębokiej modlitwy, tak indywidualnej jak i wspólnotowej. W tej wędrówce po łaskę nowego narodzenia dana osoba nie jest sama, lecz towarzyszy jej WSPÓLNOTA jako pomoc i wsparcie. Jest to naprawdę łaska, że taką możliwość Bóg nam daje. I tutaj chodzi o wielkie działanie nagłaśniające, którego celem będzie zachęta parafian, aby zapragnęli czegoś więcej! W nowym narodzeniu proponowanym przez Odnowę nie chodzi o nową formę modlitwy czy pobożności. Odnowa wchłania wszelkie formy modlitwy, proponuje duchowość GLOBALNĄ, czyli trynitarna, prowadzącą do osobistej więzi z Bogiem.

b/ Kilka lat temu Ojciec Św. Benedykt XVI na spotkaniu młodzieży w Sydney zachęcał młodzież, aby byli promotorami tzw. Kultury Zielonych Świąt. W tworzenie tej kultury Odnowa powinna odnaleźć się na poziomie Parafii i wzniecać cześć i miłość do Ducha Świętego jako dawcy nowego życia. Jako dawcy Odnowy. Przypominamy sobie prorocze słowa Jana Pawła II w Polsce w czasie jego pierwszej wizyty: „niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi, tej ziemi!” Jakże ta modlitwa stała się skuteczna. Żadnej innej modlitwy Bóg tak nie wysłuchuje jak właśnie tej. Wierzę, że taka żarliwa modlitwa w Parafii i diecezji z pewnością przyniesie namacalne owoce nowej ewangelizacji.

c/ Ewangelizując człowieka pragniemy, aby stał się człowiekiem ewangelicznym, który spotka w swoim życiu Żywego Jezusa i nawiąże z Nim osobową relację. Odkrycie Boga jako OSOBY to prawdziwa rewolucja. Takiej rewolucji pragniemy dla danej osoby w apostolstwie nowej ewangelizacji. To apostolstwo kładzie nacisk nie tyle na jakaś nową formę czy treść, ale na nowy żar ducha i serca, płynącego z osobistego spotkania Jezusa zmartwychwstałego. Doprowadzenie danej osoby do ŻYWEGO Jezusa to – zaryzykuję określenie - specjalizacja duchowa odnowy charyzmatycznej. Odnowa poprzez swoją formację stwarza możliwości radykalnego zwrotu i otwarcia się na dar Ducha Świętego poprzez wiarę i nawrócenie. Słabość naszych wiernych płynie z faktu, że rzadko bezpośrednio proszą o dar Ducha Świętego. Przypomnijmy, że życie chrześcijanina jest nieustannym przyjmowaniem tego daru w sakramentach i modlitwie.

d/ Odnowa, sięgając do skarbca Kościoła, oferuje przyjęcie KERYGMY jako warunku nowego narodzenia i otwarcia się na dar Ducha Świętego. Nasze duszpasterstwo potrzebuje rekolekcji ewangelizacyjnych, gdzie konkretny wierny stanie przed wyzwaniem osobistego opowiedzenia się za Chrystusem - nie anonimowo, ale publicznie!

e/ Stałym punktem odniesienia Odnowy jest wydarzenie Zielonych Świąt. To, co Apostołowie tam przeżyli jest źródłem duchowości Odnowy. A w niej akcent na życie wspólnotowe. Żywa wspólnota wiary jest znakiem naszych czasów. Dziś rodzina jest słaba Bogiem i potrzeba wspólnoty zastępczej, która będzie rodzić i wychowywać do wiary. Tym normalnie powinny być grupy charyzmatyczne – centrami promowania i tworzenia w parafii wspólnoty wiary i modlitwy.

f/ Grupa charyzmatyczna w Parafii może być kapitalną pomocą i dopełnieniem posługi sakramentalnej. Wierzę w moc modlitwy wspólnotowej oraz w moc i realność posługi charyzmatami. To coś nowego na płaszczyźnie Kościoła polskiego. Ale wydaje się, że Opatrzność podpowiada nam, aby nie odrzucać tej posługi. Tysiące ludzi spowiada się, ale nie zdrowieje do końca, bo brak dłuższego omodlenia. Posługa omadlania jest posługą miłości.

g/ Ostatnim punktem, który zaznaczam to fakt, że Odnowa zmusza człowieka do duchowego przebudzenia. Wprowadza na drogę ewangelicznego radykalizmu i jest duchowym przyspieszeniem w nowym nawróceniu ku pełni świętości.


O. Zdzisław Grad SVD jest misjonarzem werbistą. Od ponad 25 lat pracuje na Madagaskarze, gdzie pełni funkcję Krajowego Duszpasterza Odnowy w Duchu Świętym.